ایران قدیم

سرزمین گسترده ایران،به خاطر پهناوری و دیر پایی و اصالت تاریخی خود،دارای فراز و نشیب های فراوان بوده و فرهنگهای متنوع و اندیشه ها و مذاهب گوناگون را در خود پرورانده است علاوه بر ادبیات کهن خود که زبانزد خاص و عام است،دارای آثار هایی است مانند:آتشکده ها،مساجد،معابر،قصرها،ساختمانهاو بنا های گوناگون تاریخی که بسیاری از این وقایع به صورت افسانه ها در ذهنها جای دارد و چه بسا که تحقیق پذیر می گردد و چهره راستین می‌یابد و یا از زشت و زیبایی و کردار پسندیده و نا پسند سازندگان و نقش آفرینان تاریخ برای فرزندان ما پند آموز و اندرزگوست.
بنابراین دانستن تاریخ نه تنها برای تیره گروه خاصی مانند محققان و پژوهشگران مفید است،بلکه بر هر فرد مردم گرای و میهن دوست شایسته دانستن و آموختن است،زیرا جهان امروز که چندین هزار سال را پشت سر نهاده و فرزندان جهان آرا و آزادگان دانش افزا را در درون خود به خاک سپرده،مدیون تاریخ است.همچنان که میدانیم یکی از کشور های سازنده تاریخ یقیناً کشور سر افراز ما((ایران))است،کشوری که مهد آزادگان،آزاد پروران و آزادکنندگان دیگر مردمان از بند بردگیست،این چنین است که در جهان شناخته شده و با بررسی بی طرفانه در تاریخ سیاسی و اجتماعی گوناگون آن را میبینیم که چه خدمان بزرگی در ساختن زیر بنای تمدن جهان نموده،از همین روست که دانشمندان و تاریخ نگاران بزرگٌ جهان،کشور مارا مهد تمدن و پایه گذاری جهان دانسته اند و این گفته گزاف نیست و حقیقتی است انکار ناپذیر و هیچ فرد ایرانی نمی‌تواند خود را محروم از این افتخار شمارد و ما باید به ایران و ایرانی بودن فخر بفروشیم.
چنانکه در صفحات این کتاب آمده است،نیاکان با خرد و دانش ما بودند که برای بهره برداری از منابع زیر زمینی به حفر قنوات پرداختند و بر اثر مراودات تجاری و سیاسی بود که خارجیان به این کار اصولی آشنا و حتی کشت و کاشت نباتات سودمند را آموختند.
در دوره هخامنشیان بود که کاشت کنجد در مصر و برنج در بین النهرین آغاز گردید،نیاکان با دانش و فرهیختگان ما در آن زمان بودند که کاشت غلات و حبوبات و خواروبار،یعنی خوراک برای بقای حیات مردم جهان به جهان خارج و زیر فرمان خود صادر و آموخته بودند،و در نامه ای داریوش بزرگ به حاکم-گداش-(کشوری در شمال شرقی آسیای صغیر)،دستور می‌دهد که گیاهان و درختان شرقی را بکارد و در تجلیل از اعمال این حاکم می‌نویسد:
((من نیز شمارا در بهبود بخشیدن کشورم به وسیله انتقال و کاشت درختان میوه در آن سوی فرات تقدیر می‌کنم)).
بنابراین شایسته است که ما و فرزندانمان با تاریخ ایران عزیز به خوبی آشنا شویم،و از کارهای نیک پیشینیان درس بگیریم،البته ناگفته نماند که در طول تاریخ ایران پادشاهان و رجال وطن فروش و خائن و مفلوک بسیار یافت می‌شود،آنها برای اینکه چند صباحی را در لذات دنیوی باشند دست به هر خیانت و جنایتی زدند حتی بعضی از آنها بی شرمی را به جایی رساندند که با از بین بردن فرزندان خود و کور کردن برادران و پدران،روی مغول و اسکندر را سفید گردانیدن و برای مدتی کوتاه که حکومت کنند به چه فجایعی که دست نزدند و چه ستم هایی که به مردم خود روا نداشتند و تا ابدالاخر برای خود لعن و نفرین خریدند.
***