جاذبه های گردشگری تبریز

دره لیقوان

روستای ییلاقی و کوهستانی لیقوان در36 کیلومتری جنوب شرقی تبریز و در کنار رودخانه مهران رود و کوه های سر به فلک کشیده سهند جا خوش کرده است. جاده ارتباطی لیقوان-تبریز از مسیر((دروازه تهران))شهر تبریز شروع می شود.این روستا از قسمت شرقی همجوار در بسیار با صفایی است که رودخانه لیقوان از آن می گذرد و روستاهای حاشیه خود را مشروب می کند.
کشتزار های سر سبز و باغ های میوه هر ساله به خصوص در تابستان هزاران نفر از عاشقان طبیعت را به این دره مصفا جذب می کند.دره لیقوان بین تمامی دره های استان تنها جایی است که امکان ارائه خدمت وپذیرایی از مسافران را دارد.لیقوان با تمام کوچکی اش نام بزرگی است که اگر چه همیشه با پنیر های قالبی ایرانی تداعی می شود اما اگر به عنوان یک گردشگر وارد آن شوید جاذبه های بیشتری را می بینید که تمام ذهنیت تان را از این روستا تغییر می دهد.بدون تردید طبیعت زیبا و دل انگیز لیقوان برای گردشگران غافلگیر کننده است.
قلعه بابک
قلعه بابک در50کیلومتری شمال شهرستان اهر و سه کیلومتری جنوب غربی شهرستان کلیبر برفراز قله کوهستانی در حدود 2300تا2700متر بلندتر از سطح دریا قرار دارد.دژ بابک در زمان ساسانیان ساخته شده و نام خود را از نام بابک خرمدین،رهبر رویارویی با مهاجمین عرب تا سال 893میلادی گرفته است.

روستای کندوان

در62کیلومتری تبریز و18کیلومتری جنوب اسکو،روستایی در دامنه های کوه سهند با نام کندوال قرار دارد که از نظر جاذبه های زمین شناسی و معماری دارای اهمیت است.کندوان روستای بنا شده در صخره است و تنها سازه این دهکده را سنگ ها تشکیل می دهند.خانه های آن هرمی شکل هستند و برای دام ها نیز حفره های در سنگ ها بنا شده است.شیوه بنای خانه های این روستا از نوع معماری صخره ای و به شکل مخروطی یا کله قندی می باشد.برخی از باستان شناسان قدمت این روستا را به دوره های پیش از اسلام نسبت می دهند.کندوان یکی از سه روستای صخره ای جهان است اما معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می آید،چون دیگر در ترکیه و آمریکا کسی به کاپادوکیه و داکوتا زندگی نمی کند.
مقبره الشعرای تبریز
مقبره الشعرای تبریز در خیابان ثقه الاسلام و در ضلع شمالی بقعه سید حمزه واقع است.بنای یادبود زیبایی با تاسیسات توریستی به نام مقبره الشعرا در این محل ایجاد گردیده که آرامگاه یکی از بزرگترین شاعران معاصر کشورمان(شهریار)در آن محل قرار دارد.

خانه پروین اعتصامی

پروین اعتصامی در تاریخ25 اسفند سال1285درخانه ای درمحله ششگلان تبریزودرکوچه ای به همین نام متولد شدو تا سن6سالگی در این خانه پرورش یافت و سپس به همراه خانواده به تهران مهاجرت نمود.
پروین اعتصامی که در اصل نام وی ((رخشنده))می باشد در خانواده ای فاضل و در دامن پدری دانشمند و مادری شاعر تربیت شد و به یمن بهره مندی از فضای ادبی و شاعرانه ای که در خانه پدری وجود داشت و قریحه ای سرشار از ذوق ادبی و توانایی فروانی که در این زمینه از آن برخوردار بود،به سرودن شعر روی آورد.پدرش یوسف اعتصام الملک،به دلیل اشعار موضون و زیبایی که رخشنده در8سالگی سرود،تخلص((پروین))برای او انتخاب کرد و به تدریج به همین نام شهرت یافت.وی در روز سوم فروردین ماه سال1320خورشیدی در بستربیماری افتاد و در پانزدهم همان سال در سن35سالگی از دنیا رفت و در شهر قم در صحن مطهر حضرت معصومه(س)،به خاک سپرده شد.
ورزش فلای بورد در دهکده توریستی سیمرغ تبریز
ورزش فلای بورد در دهکده توریستی سیمرغ در سد امند تبریز راه اندازی شده است مکانی که به دهکده توریستی و تفریحی تبریز تبدیل می شود.در این دهکده توریستی تفریحی،مجموعه های تفریحی ورزشی همچون جت اسکی و فلای بورد و قایق پدالی راه اندازی شده و در آینده هتل و مراکز اقامتی و رستوران و تالار و کلبه های اسکیمویی به بهره برداری خواهند رسید.
موزه سفال تبریز(خانه صرافلار)
خانه صرافلار تبریز واقع در خیابان شمس تبریزی متعلق به دوره قاجار و اوایل پهلوی است و شمال یک طبقه و یک زیر زمین می باشد.این خانه توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری و مرمت شده و از سال 1374به عنوان نمایشگاه و خانه سفال مورد بهره برداری قرار گرفته و علاوه بر آن در این خانه تاریخی مشبک کاری،طراحی و کنده کاری بر روی سفال و ساخت عنواع ظروف سفالی به شکل مدرن آموزش داده می شود.

معبد مهر در مراقه

معبد مهر در شش کیلومتری جنوب شرقی مراغه را که در ردیف یکی از نخستین سکونت گاه ها و معابد بشر پیش از تاریخ محسوب می کنند از تاریخ و قدمت ناگفته مراغه حکایت دارد .این معبد در زیر یک گورستان تاریخی قرار دارد که با خاک برداری بخش هایی از آن نمایان شد ولی هنوز بخش عمده ای از آن در زیر خاک قرار دارد.
معبد(مهر)مراقه نیایشگاه زیرزمینی و محل پرستش خورشید و برگزاری آیین مهر پرستی در جنوب روستای ورجوی مراغه بصورت زیر زمینی و صخره ای بنا شده است.پیروان آیین مهر آن را با تراشیدن قطعه سنگی عظیم از جنس شیست با دهانه ای به عر5/4 متر به وجود آورده اند.این بنا را از نظر حجم کار و دقت هنرمندانی که در امر حجاری آن دخیل بوده اند می توان جزء نمونه های ارزنده ستایشگاه های کهن دانست.این مجموعه باستانی شامل قبرستان،معبد و یک محوطه تاریخی می باشد.

صنایع دستی استان آذر بایجان شرقی

استان آذر بایجان شرقی یکی از کانون های صنایع دستی ایران محسوب میشود.عمده صنایع دستی استان عبارتند از:انواع فرش،قالیچه،جاجیم،خورجین،گلیم،شال،گلیمچه،ظروف سفالی و سرامیک،اقسام سبد حصیری،پارچه های پشمی و ابریشمی،سوزن دوزی،نقره سازی،قلاب بافی،حوله و پتتوبافی،مفرش(هر چیز گستردنی)بافی،کفاشی و کفش دوزی و…
صنایع دستی بر جسته استان شامل قالی بافی،گلیم بافی،گلیم بافی،هنر های چوبی(خاتم،معرق،منبت و سبد و حصیربافی)،دستبافت های سنتی(پشمی،ابریشمی،جاجیم بافی)چاپ های سنتی،شیشه گری ،سفال گری،فلز کاری (قلم زنی،حکاکی و ملیله دوزی)،رودوزی ها(سوزن دوزی،پته دوزی،شکمه دوزی و گلابتون دوری)،نمدمالی،کتاب آرایی(مینیاتور،تذهیب) است.

غذا های سنتی استان آذربایجان شرقی

آبگوشت دیزی سنگی تبریز،آش دندونی تبریز(دیشلیق)،آش قوروت قیله،آش کلم برگ،آش گوشواره،گارنی یاریخ(بادمجان شکم پر)،کوفته تبریزی،خورشت هویج،دلمه کلم پیچ،سوغان سوی اهر،سوزی شورباسی(شور بای تره)،قورماشورباسی،کوکوی لوبیا سبز.